Zeilwereld – Engelsen verassen, Fransen naar huis, Zwitsers opgelucht (Dutch article)
De Round Robins zijn afgelopen. Wat hebben we gezien en wat kun je verwachten van de teams in de halve finale van de Louis Vuitton-Cup? De Britten en de Italianen hebben de beste papieren. Maar verrassingen hebben we al vaker gezien.
De Round Robins zitten er op en het eerste team ligt uit de wedstrijd. Niet de Zwitsers, zoals verwacht, maar de Fransen zijn naar huis gebonjourd. Jurian Rademaker kijkt voor Zeilwereld alle wedstrijden en vertelt wat hij allemaal ziet. Zaterdag begint de halve finale van de Louis Vuitton-cup. Hoe staan de teams ervoor?
C’est fini voor de Fransen. Foto: Ricardo Pinto/America’s Cup
De Zwitsers zijn nog in de wedstrijd, maar zullen hard aan de bak moeten willen ze in de finale komen. Foto: Ricardo Pinto/America’s Cup
Applaus
De Fransen zijn dan wel naar huis gestuurd, maar het is knap wat ze in korte tijd hebben laten zien. Ze kochten het design-pakket van de organiserende Nieuw Zeelanders, wonnen daarmee tijd, maar kwamen alsnog tijd te kort om de boot écht goed onder de knie te krijgen. Zo’n pakket komt namelijk niet met een duidelijke handleiding met daarin instructies over hoe je met die boot moet varen, dat mag je als team mooi zelf uitzoeken en dat hebben ze ook gedaan. Vanaf het begin van de Louis Vuitton-cup, met de preliminary’s, waar Orient Express Racing Team erg slordig voer, tot aan nu is een veel progressie te zien als het op bootbeheersing aankomt.
Ze hebben maar één punt mogen verdienen bij de Round Robins, maar toch is applaus op z’n plaats. Nu hopen dat ze doorpakken en support vinden met spullen, locaties, vergunningen en natuurlijk geld. Het is een klein team, maar het zou mooi zijn als het team bij de volgende Cup weer aan de startlijn verschijnt.
Opluchting
De Zwitsers van Alinghi Red Bull Racing halen opgelucht adem. Ze hadden niet al te beste papieren, maar blijven in de race door flink te knokken. Ze hebben meer tijd dan welk ander team doorgebracht op de wateren voor Barcelona. Met de boot waarmee de Kiwi’s de vorige Cup wonnen oefenden ze zich suf. Toch kwamen ze niet lekker in de pas in de Round Robins, maar kregen uiteindelijk wel één race cadeau doordat de Italianen materiaalpech kregen.
Bij Alinghi Red Bull zie je dat het ervaren campaigners zijn. Ze waren even uit de picture bij de America’s Cup, maar het team bestond wel voort in allerhande andere verwante races. Er zit een behoorlijke infrastructuur achter met jarenlange kennis. Toch hebben ze nog niet echt weten te verrassen en er moet een hoop gebeuren willen ze zich bewijzen in de halve finales.
Grote kans dat de Amerikanen het in de halve finale gaan opnemen tegen Luna Rossa Prada Pirelli. Foto: Ricardo Pinto / America’s Cup
Pech voor de Italianen betekent het verliezen van een waardevol punt. Foto: Ian Roman / America’s Cup
Potentie
De Amerikanen van American Magic maken indruk en verrassen af en toe echt met hun snelheid. Zo vallen ze een keer van hun foils en krijgen zo een achterstand van 800 meter. Toch weten ze die achterstand te verkleinen naar een schamele 150 meter, wat erg knap is.
Het team heeft potentie, maar af en toe lijken ze moeite te hebben met de controle van de boot. De AC75 is geen gemakkelijke boot, zeilt erg gevoelig en is weinig vergevingsgezind. Bovendien hebben de Amerikanen liggende cyclors. Liggend schijn je minder hydraulische druk op te bouwen, en het zou kunnen zijn dat dit net wat verschil maakt, waardoor ze niet overtuigen. Ook heeft stuurman Paul Goodison een blessure opgelopen na de wedstrijd op 9 september en maakt hij plaats voor Lucas Calabrese. Zo’n last minute verandering binnen het team zal ook z’n impact hebben op de stabiliteit van het team. De potentie om de finales te bereiken is er, maar dan moet de boot en het team wel 100 procent zijn.
Goed geolied en saai
Bij Italianen denk je misschien aan temperamentvolle stampvoetende mannetjes, maar de Italianen van team Luna Rossa Prada Pirelli staan daar erg ver vandaan. Zij laten zich niet klein maken, ze varen sterk en het team is een rustig, goed geolied, strak en professioneel team. Het is bijna saai. Maar hoewel ze weinig fouten maken, moeten ook de Italianen nog aan de bak. Zo maken ze kleine missers op de baan, zoals het verliezen druk op het roer. Maar elke keer weten ze zich weer te herstellen.
Maar die laatste race tegen Alinghi Red Bull Racing geven ze toch weg vanwege materiaalpech. Dat levert de Zwitsers een zeer welkom punt op, maar de Italianen komen daardoor op gelijke hoogte met de Britten en leggen het af bij een Sail Off tegen het team onder leiding van ‘sir’ Ben Ainslie. Krijgen de Italianen de boot tip top in orde, dan kan er eigenlijk weinig meer fout gaan.
Blijdschap bij de Britten. Zij hebben nu een bijzonder sterke positie bij aanvang van de halve finales en mogen kiezen tegen wie ze varen. Foto: Ricardo Pinto/America’s Cup
De Kiwi’s van Emirates Team New Zealand houden grip op de zaak. Foto: Ian Roman/America’s Cup
Landrover
Waar de boot van de Amerikanen onder andere door het lage vrijboord meer lijkt op een Porsche, lijkt de boot van de Britten meer op een lompe Landrover (ook al is Landrover deze cup geen sponsor meer van Ainslie). Het hoge vrijboord zit de Britten niet in de weg en zelfs met weinig wind doet deze Landrover het opvallend goed.
Aan het begin van de serie was dat wel anders, dus de Britten hebben door waar ze fout zitten en wat ze moeten doen om sterker de wedstrijd in te gaan. Dat kan zitten in de tactiek, in de zeiltrim, maar ook in de moding (de opzet van de boot). Op het water kiezen ze vaak de juiste plak op de baan en ten opzichte van de tegenstander. Het is dan ook het team dat wellicht het meeste is gegroeid in de afgelopen weken.
Halve finale
Als het al niet menens was, dan is het dat nu wel. De vier teams gaan vanaf zaterdag 14 september strijden om een plek in de finale. Door het winnen van de Sail Off tegen Luna Rossa heeft INEOS Britannia nu een bijzonder gunstige uitgangspositie. Zij mogen kiezen tegen wie ze varen, welke startpositie ze krijgen en wanneer ze op de dag racen. Met een zwakkere tegenstander als Alinghi lijkt INEOS het niet heel moeilijk te krijgen in de halve finale, maar misschien verrast Ainslie ook hier en kiest hij toch er toch voor om tegen de Amerikanen of Italianen te varen.
In de halve finales vaart elk team dus tegen maar één ander team. Het eerste team dat vijf wedstrijden wint en dus vijf punten scoort, gaat door naar de finale die op 26 september start. Die finale wordt gewonnen door het team dat als eerste zeven wedstrijden wint. Dat team is de nieuwe Challenger en moet het in de America’s Cup opnemen tegen de ‘defender‘ Emirates Team New Zealand.
En de Kiwi’s?
Hoewel ze weinig van doen hebben met de Louis Vuitton-Cup, hebben de Nieuw-Zeelanders de touwtjes stevig in handen. Op alle fronten is het hun wedstrijd. Zo verkopen ze AC75-ontwerppakketten, ze verkopen foilende waterstof volgboten die verplicht zijn voor alle teams, en verkopen ze een hele serie AC40’s aan verschillende teams, ook buiten de America’s Cup. En los van de boten kost het natuurlijk ook veel geld om de America’s Cup in een stad te mogen organiseren en zal Barcelona ook diep in de buidel hebben moeten tasten. Aan de buitenkant zal het lijken alsof het evenement gescheiden is van de Kiwi’s, maar aan de achterkant houdt alles verband.
Ook op raceniveau houden de Kiwi’s de regie. Zij racen buiten de punten en pakken de vrijheid om tijdens de round robins updates door te voeren aan de boot, terwijl de uitdagers geen tussentijdse updates kunnen doorvoeren. Zo kunnen ze hun boot tot in de puntjes aanpassen naar de verwachte omstandigheden op het water en wijzigingen in hun setup valideren tegen ongewijzigde tegenstanders. Hiermee ontstaat een heel pure en heldere mogelijkheid om performance te vergelijken. De uitdagers dienen vijf dagen voor de aanvang van de wedstrijdserie op te geven met welke setup (en dus met welke onderdelen) ze gaan racen. Ook zijn de Kiwi’s heer en meester over zaken als data rondom het weer en de wind. Ze controleren alles en spelen daarmee een dubbel spel.
Tekst: Jurian Rademaker | Beeld: Ian Roman & Ricardo Pinto/America’s Cup | Bron: Zeilwereld.nl
